Sizler de artık bu duygu var mı? İyilik yapmak artık insanı korkutuyor.Başıma bir şey gelir mi? Suçlu ben olur muyum?
Geçenlerde oturduğum dairemin penceresinden bakarken ortaokul öğrenci çocuğun elinde sigara gördüm ve onu uyarmak istedim.Ne kadar tatlı bir oğlansın bu yaşta içip kendine bu kötülüğü yapma dedim.Bana verdiği cevap daha korkunçtu “abla bizim arkadaşlar hep içiyor”.Ben de onlar içebilir ama senin tercihin içmemek de olabilir dedim.Bu konuşma orda bana değişik bir bakış atmasıyla bitmişti.Bir kaç gün sonra camıma birinin soğan attığını fark ettim.İlkin de yakalayamadım ama bu bir oldu iki oldu üçüncüsünde yakaladım.Bi baktım bu oğlan…Benim sigara içme dediğim oğlan.Demek benim onu uyarmam onu rahatsız etmiş.
Artık o zaman anlamış oldum.Ben ne kadar iyilik için söylesem de bazen bu kötülük olarak dönebiliyor.Peki ben bu yüzden iyilik olsun diye söylemekten vazmıgeçecegim hayır.Öncelik verdiğim çocuklar için her zaman iyilik yapacağım.Ama artık kimin bunu hak ettiği kimin hak etmediği tartışılır.
