Devlet yönetiminin temel amacı, etkili politikalar üretmek ve bu politikaları başarıyla uygulayarak toplum için yüksek refah ve kalkınmayı sağlamaktır. Başarılı bir yönetim, ülkenin uluslararası arenada üstün bir konuma yükselmesi, yani “süper güç” statüsüne erişmesiyle tanımlanır. Ancak, süper güç kavramı yalnızca uluslararası kıyaslamalar ve nesnel veri analizlerine dayalı bir durumdur. Bu bağlamda, süper gücün anlamı, üretilen veriler sayesinde herkesin kabul ettiği rakamsal üstünlükle tanımlıdır.
Devlet yönetimindeki başarı, tamamen objektif bir olgudur; başarının ölçütleri evrenseldir ve kesinlikle öznel bir değerlendirme alanına çekilemez. Bu başarı, yapılan çalışmalarla ortaya çıkan veriler üzerinden değerlendirilir. Bahsi geçen verilerin yorumlanması ve kıyaslanması da yine nesnel temellere dayanmalıdır. Ancak, siyaset ve bürokrasi kurumları zaman zaman devlet yönetiminde manipülasyon yaparak verileri kendi lehine yorumlayabilir veya çarpıtabilir. Böyle bir yaklaşım, halkın gözünde başarılı bir yönetim algısı oluşturmayı hedefleyen siyasi bir manevradır ve çeşitli yönetimlerde sıkça görülen bir hiledir.
Devlet yönetimi ile siyaset ve bürokrasi kurumlarının ayrımı gereklidir. Her ne kadar devlet yönetimi belli ölçüde siyaset ve bürokrasinin etkisi altında bulunsa da, temel dinamiklerinin bağımsız bir yapı şeklinde şekillenmesi hayati önem taşır. Bu bağımsızlık, üretilen veriler üzerinde de geçerli olmalıdır. Veri üretimi ve analizi işleri, siyaset ve bürokrasi gruplarından tamamen ayrı ve tarafsız bir oluşum tarafından yürütülmelidir. Böylelikle, siyasi ve bürokratik aktörlerin kendi başarısızlıklarını örtmek adına verileri çarpıtma riski ortadan kaldırılmış olur. Ayrıca, aktif olarak yönetim süreçlerine dâhil olan kişilerin kendi çalışmalarını denetlemeleri doğal olarak taraflı sonuçlar doğurabilir; bu durum “yönetim körlüğü” olarak adlandırılır ve oldukça yaygın bir sorundur. Verilerin bağımsız bir teknokrasi kurumu tarafından objektif bir şekilde üretilmesi ve yorumlanması gereklidir. Bu yaklaşım, siyasi ve bürokratik grupların başarı değerlendirmelerini daha sağlıklı bir zeminde sunar.
Devletin temel ve ileri düzeydeki verilerinin üretimi teknokrasi kurumu tarafından yapılmalı; bu veriler düzenli olarak kamuoyuyla paylaşılmalıdır. Verilerin analizi, hem geçmiş dönemlerle hem de uluslararası ölçütlerle karşılaştırmalı olarak açıklanmalıdır. Böyle bir şeffaf raporlama süreci, toplum, yatırımcılar ve diğer ülkeler açısından güvenilirlik sağlayarak örnek bir model oluşturabilir. Devlet yönetiminin her alanında tam şeffaflık mümkün değildir; gizlilik gerektiren bazı hassas konularda bilgi paylaşımı sınırlandırılabilir. Ancak yönetimin genel işleyişine dair temel ve kapsamlı verinin şeffaf bir şekilde sunulması bir zorunluluktur.
Devlet verilerini manipüle etmek ciddi bir suçtur, çünkü toplum bireyleri bu verilere dayanarak yaşamlarını düzenler. Kötü yönetimi gizlemek için yanlış veri üretmek veya verileri kasıtlı şekilde çarpıtmak, toplumun güvenini zedeleyen ve hukuki açıdan ağır sonuçlar doğurabilecek bir durumdur. Halkın açıklanan her bir veri üzerinde detaylı değerlendirme yapma ve gerektiğinde itiraz etme hakkı bulunmalıdır. Bu itirazlar ise bağımsız bilirkişiler tarafından hukuki incelemeye tabi tutulmalı ve objektif kararlar alınmalıdır. Eğer kamu idaresinin manipülasyonda bulunduğu tespit edilirse, sorumlu kişiler kamu görevinden men edilmek de dâhil olmak üzere ciddi yaptırımlarla karşılaşmalıdır.
Sonuç olarak, devlet yönetimindeki başarı; sistemi kuranların, yönetenlerin ve denetleyenlerin birbirinden bağımsız olduğu grupların beraber çalıştığı bir yapıyla sağlanabilir. Böyle bir yapı, her alanın şeffaflık ve etkinlikle işlemesini sağlayarak devlet yönetiminin başarı düzeyini artıracaktır.
