Tarih boyunca, devlet yönetimleri, gruplar arasındaki çatışmalara tanıklık etmiştir. Siyaset ve bürokrasi, güçlerini tekelleştirmek için çeşitli yöntemlerle birbirleriyle mücadele etmiş ve zaman zaman bu mücadelelerde başarılı olmuştur. Geçmişte askeri darbelerle yönetim ele geçirilirken, zamanla bu durum kadrolaşma yoluyla yönetimsel vesayetin elde edilmesine dönüşmüştür. Hem gizli hem de açık olarak yürütülen bu mücadelelerin amacı, gücü ele geçirip tekel haline getirmektir; bu süreçte en büyük zararı ise ülke görmüştür. Ekonomi başta olmak üzere sosyal, kültürel, eğitim ve adalet gibi alanlarda sürekli geriye gidiş yaşanmıştır.
Merkez Anadolu Devlet Yönetimi Yaklaşımına göre, devlet yönetimi yapısının yalnızca siyaset ve bürokrasi kurumlarından oluşması son derece risklidir. Bu durum, sadece gücü tekelleştirmek için verilen mücadelelerden değil, aynı zamanda ülkenin yönetiminde keyfiliğin önüne geçmek için de değiştirilmelidir. Devlet yönetimlerinde yönetimsel denetim olmadığı sürece ki şu anda hiçbir devlette böyle bir denetim mevcut değildir, yalnızca siyaset ve bürokrasiye dayanan bir yapı, otokrasiye geçiş için önemli bir risk teşkil etmektedir. Gücü elinde bulunduran grup, ülke içinde otokrasiye geçişi kolaylıkla gerçekleştirebilir. Özellikle askeri darbe dışında vesayet, kadrolaşma, erklerin pasifize edilmesi gibi yöntemlerle gücün ele geçirilmesi oldukça mümkündür. Bu nedenle, yeni çağda devlet yönetimi yapısının değişmesi gerekmektedir.
Yeni çağın gerekliliklerine uygun olarak, devlet yönetimi yapısı yeniden yapılandırılmalı ve yeni grupların eklenmesiyle farklı bir yönetim modeli oluşturulmalıdır. Elbette, siyaset ve bürokrasi kurumlarının bu yeni yapıya karşı çıkacakları açıktır. Çünkü iki grubun varlığı, dört grubun varlığından daha avantajlıdır. İki grup olduğunda rakip birken, dört grup olduğunda rakip sayısı üçe çıkacak ve bu da gücü ele geçirmeyi neredeyse imkânsız hale getirecektir. Bu nedenle, siyaset ve bürokrasi kurumları bu durumu istemeyeceklerdir.
Eski ve yeni çağda devlet yönetim yapısı aşağıdaki gibidir:
Yeni çağda yönetim yapısındaki grup sayısı dörttür. Bu yeni yapı, devletin dengeli bir şekilde yönetilmesini sağlarken, daha fazla grubun varlığıyla başarı şansını artıracaktır. Burada dikkat edilmesi gereken nokta, her bir grubun devlet yönetimi içindeki konumlandırmasıdır. Bilgi temelli bir yapı, yeni çağla birlikte aktif hale gelecektir. Doğru bilgiye dayanan politikalar geliştirmek, uygulamalar ve yasalar oluşturmak daha isabetli olacaktır; bu, yeni çağın gerekliliklerindendir. Teknokrasi bu yüzden yönetim yapısının üyelerinden biri olmak zorundadır. Ayrıca, devlet yönetiminde yönetimsel denetim de önemli bir unsurdur. Yönetimsel denetim olmayan devletlerin başarılı olma şansı yoktur. Devlet aklı grubu, devlet yönetimindeki denetimi sağlayan, kurumları kontrol eden ve stratejik yönetimde aktif rol alan gruptur.
Yeni çağda, eski çağın iki gruptan oluşan yönetim yapısıyla devam etme imkânı yoktur. Bu şekilde devam eden devletler, yeni çağın süper güçleri arasında yer alamazlar. Kalkınma ve toplumsal refah yolunda başarılı olmak ve süper güç haline gelmek isteyen devletler, yeni grupların oluşturulması ve bu grupların doğru bir şekilde konumlandırılması gereken bir yönetim yapısı kurmak zorundadır. Aksi takdirde, gelişim gösteremeyecek ve süper güçlere bağımlı kalmaya devam edeceklerdir.
