Devlet yönetimleri, çeşitli nedenlerle zihinsel olarak çökebilir. Özellikle üst yönetimin, yönetim üzerinde psikolojik bir hakimiyet kuramama düşüncesinin toplumda yayılması, çöküşü hızlandırır. Ekonomi, sosyal, toplumsal ve diğer yönetimsel konularda yönetimin iradesini kaybetmiş olması, devlet yönetiminin zihinsel olarak çökmesine yol açar. Bu durum, toplumda kaygı yaratır ve devlete, yönetime olan güvensizlik hızla artar; güvensizlik, çarpan etkisiyle kısa sürede sıfıra yaklaşır. Ancak, devlet yönetiminin zihinsel çöküşü, yönetimsel açıdan olumlu bir gelişme olarak değerlendirilebilir.
Devlet yönetimlerinin zihinsel çöküşü sık rastlanan bir durum değildir; genellikle 30-40 yılda bir ortaya çıkar. Bu durum, yönetimlerin kendilerini yenileyememesi sonucu biriken stresin yönetim yapısını tamamen yıkmasıyla gerçekleşir.
Devlet yönetimleri, dünyadaki değişimlere ve dönüşümlere uyum sağlama hızları yavaşsa ya da hiç uyum sağlayamazlarsa, mutlaka yıkılmaya mahkumdur. Bu nedenle, devlet yönetimleri, değişimlere uyum hızını artırarak yüksek bir uyum seviyesi sağlamalı ve değişimi sürekli kılmalıdır. Değişim, yönetimin ayrılmaz bir parçası haline gelmelidir. Ancak, devlet yönetimlerinde değişime karşı direnç oldukça yüksektir; bu nedenle, değişime karşı muhafazakâr bir bakış açısı her zaman mevcuttur. Yine de, değişim, yönetim kültürü haline gelmeli ve devlet yönetiminin vazgeçilmez bir alışkanlığı olmalıdır.
Yeni çağ ile birlikte, devlet yönetimleri, tanımları, ilkeleri ve kurallarıyla köklü bir değişim sürecine girmiştir. Bu nedenle, devlet yönetimlerinin eski çağdaki ilkelere göre yönetilmesi, iflasla sonuçlanacaktır. Yeni çağda değişim, devlet yönetimlerinin ayrılmaz bir parçası haline gelecektir. Değişim kültürü, yönetimdeki tüm kademelerdeki yöneticiler ve çalışanlar için ortak bir vizyon oluşturacaktır.
2025 yılının üçüncü çeyreğinde, tüm devlet yönetimlerinin zihinsel olarak çökeceği öngörülmektedir. Bu çöküş, yeniden doğuşun habercisi olacaktır. Hangi devlet yönetimi bu dönemde yatırım yaparsa, yeniden doğuşu o kadar güçlü olacak ve yeni çağda süper bir güç haline gelecektir. Zihinsel çöküş, yeni dünya düzeninin yeniden inşası olarak da yorumlanabilir. Her devleti eşit şekilde başlangıç noktasına getirecek olan bu çöküş, devletlerin yeniden doğmasına olanak tanıyacaktır.
Yönetimin çökmesi, devlet yönetimlerinin değişime ne kadar dirençli olduğunu gösteren önemli bir referans noktasıdır. Değişime direnç seviyesi yüksek olan yönetimlerde çöküş süreleri kısalmakta ve daha sık çöküşler yaşanmaktadır; değişime direnç seviyesi düşük olan devletlerde ise çöküş süreleri uzamakta ve daha az çöküş gerçekleşmektedir.
Değişime karşı direnç arttıkça, yönetimin zihinsel olarak çökme sıklığı da artar. Bu bağlamda, değişime karşı direnç ile çökme sıklığı arasında doğru orantılı bir ilişki vardır.
Devlet yönetimlerinin çöküşü, yeni bir sayfa açmak için en uygun zamandır. Bu süreçte çöken yönetim sistemleri gözden geçirilmeli ve gerekirse küçük ölçekte revizyonlar, orta ölçekte reformlar veya büyük ölçekte yeni yönetim sistemleri kurulmalıdır. Bu üç seçenekten biri mutlaka tercih edilmelidir.
Devletlerin zihinsel olarak çöktüğü dönemlerde atılması gereken ilk adım, yönetimdeki teknokrat sayısını artırmaktır. Teknokratlar, devlet yönetiminin çökme nedenlerini araştırarak, yapılması gerekenleri ve diğer konulardaki yol haritasını belirleyerek yeni dönemi başlatmalıdır. Devlet yönetimleri zihinsel olarak çöktüğünde, çökme sırasında görevde olan siyaset ve bürokrasi kurumları, yani çökmeye neden olan zihniyet, çözüm üretemez. Bu nedenle, yeniden ayağa kalkışın mutlaka yeni bir zihniyet barındıran teknokrat kurumları tarafından gerçekleştirilmesi gerekmektedir. Aksi takdirde, aynı yöntemlerle farklı sonuçlar elde edilemeyeceği unutulmamalıdır.
