Pandemiyle birlikte başlayan yeni dönemde, hayatın birçok alanında yenilikler ve yeni başlangıçlar yaşanacak. Bu değişimden en çok etkilenecek olanlar, toplumun yönetiminden sorumlu devletlerdir. Pandemi sürecinde Kıt’a Avrupası ve Anglo-Amerikan devlet yönetimi yaklaşımlarının başarısız olması, yeni yönetim modellerinin ortaya çıkmasını zorunlu hale getirmiştir. Yeni yaklaşımlar benimsenene kadar, devletler eski yöntemlerle yönetimlerini sürdürmek zorunda kalacak ve bu durum başarısız devletlerin artmasına neden olacaktır. Yeni çağın süper gücü olmayı hedefleyen devletler, bu döneme uygun yönetim yaklaşımlarını benimsemelidir. Merkez Anadolu Devlet Yönetimi Sistemi, yeni çağın ilk ve tek devlet yönetimi modeli olarak, devletlerin yönetim ihtiyaçlarına uygun bir çözüm sunmaktadır.
Merkez Anadolu Devlet Yönetimi Sistemi, belirli statik ilkelerin yanı sıra dinamik bir yapıya sahiptir ve gelişimi dışsal etkenlerle paralel olarak ilerler. Bu nedenle, değişime uyum sağlama yeteneği oldukça yüksektir. Bu yaklaşım, yeni çağda devlet yönetimlerinin nasıl olması gerektiğine dair, geçmişten bağımsız bir yönetim vizyonu sunmaktadır.
Merkez Anadolu yaklaşımında, oda ve borsaların yönetim organizasyonunun basit ve minimum seviyede olması öngörülmektedir. Geçmişteki büyük bütçeli oda ve borsaların, üyelerine sınırlı katkılar sağladığı ve zamanla siyasi yapıların bir parçası haline geldiği gözlemlenmiştir. Sonuç olarak, bu yapılar esas misyonlarından uzaklaşmış ve yönetimsel denetim eksikliği ortaya çıkmıştır. Her bir oda ve borsa, büyük bütçelere sahip organizasyonlar haline gelmiş ve belirli grupların ya da siyasi güçlerin etkisi altına girme riski de taşımaktadır.
Bu nedenlerle, Merkez Anadolu Devlet Yönetimi Sistemi anlayışına göre, oda ve borsaların yalnızca evrak işlerinin takip edildiği, ofis veya bürolardan oluşan bir organizasyon yapısında faaliyet göstermesi esastır. İş hayatına dair diğer konular (eğitim, teşvikler, ucuz kredi vb.) ilgili bakanlıklar tarafından ele alınacaktır.
Oda ve borsaların aşırı büyümesi, devasa bütçelere sahip organizasyonların ortaya çıkmasına yol açmıştır. Bu durum, üye sayısının artmasıyla birlikte, oda ve borsaların siyasi güçler karşısında bir etki aracı veya siyasi erkin kullanacağı bir araç haline gelmesine neden olmuştur. Her iki durumda da, oda ve borsalar işlevlerini yitirmiştir. Sonuç olarak, her yıl aidat ödeyen iş dünyası, temel hizmetleri yalnızca evrak düzeyinde alır hale gelmiştir. Eğitim, ucuz kredi, teşvik ve diğer konular ise verimsizleşmiştir.
Her il ve ilçede kurulacak ofisler, yalnızca şirketlere yasal belgelerin verileceği yerler olacak; ayrıca üyelerin eğitim, ucuz kredi, proje talepleri ve diğer konularda ilgili bakanlıklara iletecekleri bir üye iletişim noktası haline gelecektir. Temel olarak bu iki faaliyet yürütülecek olup ve bu hizmetler için üyelerden herhangi bir ücret ya da aidat alınmayacaktır. Üyeler, yasal belgeleri internet portalı üzerinden de alabileceklerdir. Oda ve borsa ofisleri, daha çok üye hizmet noktası olarak işlev görecektir. Böylece devlet bütçesi üzerindeki yük de hafiflemiş olacaktır.
Merkez Anadolu Devlet Yönetimi Sistemi, kamu ve yarı kamu hizmetlerinin üretiminde organizasyonların optimum büyüklükte olması gerektiğini savunur. Organizasyonların aşırı büyümesi, hantallaşmasına ve dolayısıyla verimli hizmet üretememesine yol açar. Bu nedenle, minimum maliyetle maksimum hizmet üretme dengesini korumak önemlidir. Bir devletin ekonomik gücü, organizasyonlarının büyüklüğüyle değil, hazinesinin büyüklüğüyle ölçülmelidir. İşte bu noktada oda ve borsalarda tam da bu anlayışa hizmet eder şekilde yapılandırılmış olacaktır.
