Devlet yönetiminde, seçilmiş siyasetçiler ve atanmış bürokratlar arasında çalışma düzeninin sürdürülebilmesi için sıkça başvurulan bir yöntem, biat kültürünü oluşturarak bireyleri sadakat çerçevesinde davranmaya yönlendirmektir. Ancak, sadakat kavramı aşırı ön planda tutulduğunda, diğer önemli kriterler göz ardı edilerek yönetim pratiklerinde sorunlara ve dolayısıyla başarısızlıklara yol açabilir. Özellikle siyaset ve bürokraside sadakat kavramı kuruma veya devlete değil, bireysel amirlere veya liderlere kayabilir. Bu durum, devlet yönetiminde sistemin doğru işlemediğini gösteren önemli bir işarettir.
İş hayatında bağlı olunan kurum, amir ve çalışma ortamına duyulan aidiyet ve uyum, başarıyı etkileyen önemli faktörlerdendir. Ancak, bu bağlılıkta ölçünün kaçırılması başarı faktörlerini başarısızlık nedenlerine dönüştürebilir. Bağlılık, aidiyet ve uyumun dengede olması, sürdürülebilir başarı için kritik öneme sahiptir.
Devlet yönetimi, diğer organizasyonlara kıyasla çok daha karmaşık bir yapıya sahiptir. Bunun sebebi, yönetimde hem seçilmiş siyasi liderlerin hem de atanmış bürokratların birlikte çalışmak zorunda olmalarıdır. Bu iki grup, etkili bir şekilde birbirlerinin yetki alanlarına müdahale etmeden uyum içinde çalışmalıdır. Güç mücadelesine veya vesayet kurma girişimine yer verilmeden işbirliği sağlanmalı; aksi takdirde liyakat yerini sadakate bırakır ve bu sadakat, kuruma ya da devlete değil, bağlı olunan kişilere yönelik olur. Bu durum, bireylerin görevde kalabilmek adına sadakati öncelik haline getirmesi ile sonuçlanır.
Merkez Anadolu Devlet Yönetimi Yaklaşımı’nın vizyonu olan Merkez Anadolu Devlet Yönetimi Sistemi’nde, her kademede ve her pozisyonda çalışmaların iki değişmez kriter temelinde yürütülmesi gerektiği vurgulanmaktadır: liyakat ve sadakat.
Liyakat, devlet yönetiminde yalnızca işe alım sürecinde değil, görevde bulunulan süre boyunca sürekli olarak takip edilmesi gereken bir kriterdir. “Yaşam boyu liyakat programı” ile kariyerin sonuna kadar her bir kadro için liyakat değerlendirmesi yapılmalıdır. Bu programın amacı, devlet kadrolarının dünya genelindeki değişimlere uyum sağlaması ve kişisel ile teknik gelişimlerini sürdürerek devletin başarısını desteklemesidir. Liyakate dayalı bir sistem sayesinde toplumsal refah artarken kalkınma hedefleri daha kolay gerçekleştirilebilir.
Sadakat ise devlet yönetiminde büyük öneme sahip ikinci kriterdir. Kadroların devlete bağlılığı ve sadakati en üst seviyede olmalıdır. Dijital çağda bilginin kritik bir unsura dönüşmesiyle birlikte, devlet yöneticilerinin ve çalışanlarının gizlilik kurallarına riayet etmesi ve bilgiyi dışarı taşımaması ulusal güvenlik açısından hayati öneme sahiptir. Bu nedenle, liyakat sahibi bireylerin aynı zamanda yüksek düzeyde devlet sadakati göstermesi şarttır.
Sadakat konusunda dikkat edilmesi gereken tehlikeli olabilecek bir husus vardır: bir devlet çalışanının veya yöneticisinin sadakati asla bireylere veya liderlere değil sadece devlete yönelik olmalıdır. Sadakatin devletten herhangi bir kişiye kayması durumunda ilgili kişinin liyakatinin de bir anlamı kalmaz. Bürokrasi içerisinde sadakati koruma çabası genellikle amirlere yönelirken, siyasette ise bu bağlılık yürütmenin başındaki lidere kaymaktadır. Ancak, devlet adına görev yapan her bireyin sadakati yalnızca devlete olmalıdır; çünkü devlete bağlılık aynı zamanda vatanseverliğin ve onurun bir göstergesidir. Merkez Anadolu Devlet Yönetimi Sistemi, bu onuru ve namusu yemine dökerek, göreve başlayan herkesin “Vatana ve Görevine Bağlılık Yemini” ile kutsal bir ritüel haline getirmesini savunur.
Devlet yönetiminde liderlerin asıl yetkinliği, astlarını kendilerine koşulsuz sadakatle bağlamak yerine, onların devlete sadık bireyler olmasını sağlamaktır. İyi bir yönetici, kendisine biat eden ancak yeterlilikten yoksun olan personeli görevden alabilmelidir; bu, güçlü bir liderden beklenen doğru bir davranıştır. Ancak liyakatsiz liderler ve yöneticiler, astlarının sorgusuz bir şekilde kendi otoritelerine boyun eğmesini talep eder. Bu yaklaşımın, ister ast ister yönetici cephesinde olsun, uzun vadede sürdürülebilir olmadığı açıktır. Devlet yönetiminde sadakat kavramı yalnızca devlete yöneltilmelidir.
