2025 yılı, pandeminin tetiklediği yeni bir çağın geçiş döneminin sona erdiği ve yeni bir çağın başladığı bir dönüm noktasıdır. Bu bağlamda, dünya geri dönüşü olmayan bir evreye girmiştir. Artık farklı kurallara sahip yeni bir dönem başlamakta. Bu dönemin en önemli kavramlarından biri 5.0 akımıdır ve bu yeni çağ “Yeni Dünya 5.0” olarak adlandırılmaktadır. Bu yaklaşım, insanı merkezine alan bir teknolojik anlayışı benimsemektedir. Teknoloji, insanın ihtiyaçlarına hizmet eden bir araç haline gelmeli; “insanlık için teknoloji” mottosunu benimsemelidir. Yeni Dünya 5.0, insanın gerçekleştirdiği tüm endüstriyel devrimlerin insanlık yararına olması gerektiğini savunmaktadır.
Değişimin en belirgin hissedildiği alanlardan biri yönetim ve devlet yönetimidir. Artık devlet yönetiminde hiçbir şey eskisi gibi olmayacak. Teknoloji, insanlığın gelişimini merkezine alarak varlığını sürdürmelidir. Teknolojinin insanlara fayda sağlaması, insanlığa zarar vermemesi gerekmektedir. Aksine, teknolojiden yararlananların ve insanlığın faydasına olmalıdır. Sadece insana fayda sağlaması, mevcut nesillere yarar sağlasa da, sonraki nesillere zarar verebilir. Oysa devlet yönetiminin görevi, yalnızca mevcut neslin değil, gelecek nesillerin de sağlıklı bir şekilde devamlılığını sağlamaktır. Her nesle güzel bir ülke bırakmak, her devletin temel sorumluluğudur. Bir devlet yönetiminin başarısı, dönemsel olarak değerlendirilemez. Yönetimlerde süreklilik esas olduğu gibi, devlet yönetimindeki başarının da sonraki yöneticilere nasıl bir yönetim bıraktığı önemlidir.
Devlet Yönetimi 5.0, teknolojinin insan gücüyle entegre edilmesiyle ortaya çıkan bir yönetim aracıdır. Devlet yönetiminin tüm kademelerinde ve alanlarında teknolojinin varlığı, bu teknolojilerin birbirleriyle bağlantılı bir yapı oluşturması sonucunda Devlet Yönetimi 5.0 şekillenmiştir. Ancak, devlet yönetiminin veya herhangi bir organizasyonun yönetiminin teknolojiyle entegrasyonundaki başarının tek bir şartı vardır: Doğru bir yönetim sisteminin varlığı. Eğer devlet yönetiminde yasalar, yönetmelikler, kararlar ve diğer kurallar sağlıklı değilse, bu sistem teknolojiyle entegre edildiğinde de kötü bir yönetim sistemi olmaya devam edecektir; tek fark, artık teknolojik imkanlara sahip bir kötü yönetim sistemi olmasıdır. Burada vurgulamak gereken nokta, devlet yönetimini iyileştirecek olanın teknoloji değil, sağlam bir yönetim sistemidir. Devlet yönetimi sisteminin kurulması, yönetim biliminin bir alt alanıdır; teknoloji ise tamamen farklı bir alandır. Dolayısıyla, teknolojik altyapıya sahip bir devlet yönetiminin başarılı olacağına dair bir yanılgı söz konusudur. Teknoloji alanında yönetim yoktur. Devlet 5.0, yönetim ve teknolojinin birleşimiyle ortaya çıkan bir üründür ve bu ürünün hem yönetim hem de teknoloji unsurlarından oluşan iki temel bileşeni olduğu açıkça belirtilmelidir.
Devlet Yönetimi 5.0, merkezi ve yerel yönetimleri bir bütün olarak ele alarak, sistemin tüm bileşenlerine yayılması gereken bir altyapıdır. Eğer bu yayılım sağlanmazsa, hizmetlerin entegrasyonu eksik kalacak ve bu durum önemli aksaklıklara yol açacaktır. Sonuç olarak, yeni çağın süper güçlü devleti hedeflerine ulaşmak mümkün olmayacaktır.
Özetle, Devlet Yönetimi 5.0, merkezi ve yerel yönetimleri kapsayan bir bütün olarak, teknolojinin devlet yönetimine entegrasyonu ile oluşan bir sistemler toplamıdır. İnsan odaklı bir yaklaşım benimseyen Devlet Yönetimi 5.0, teknolojinin en son versiyonunun insan bilgisi ve deneyimi ile harmanlanmasıyla şekillenmiştir. Bu yapının başarılı olabilmesi için teknoloji kadar yönetim uzmanlarının da önemi büyüktür.
