AKIL TUTULMASI: FALCILARIN KARANLIK LABİRENTLERİNDE NEDEN KAYBOLURUZ?

İnanılır gibi değil, gerçekten inanılır gibi değil! Bir yanda mutlak ilahi rehberliğin kusursuz ışığı göz kamaştırırken, diğer yanda biz insanlar, geleceği bildiğini iddia eden o sözüm ona falcı ve medyumların karanlık labirentlerinde nasıl kayboluruz? Bu, öğle güneşi altında el feneriyle yol aramak gibi bir akıl tutulması değil de ne? Tam bir tezatlık abidesi!

Bu akıl tutulmasının en çarpıcı yönü, kendi yarınları bile bir muamma olan, bir sonraki adımları bile belirsiz bu şarlatanların, bize hangi sırrı fısıldayabileceklerini, hangi kapalı kapıyı aralayabileceklerini sanmamızdır. Kendi gelecekleri kağıt falı kadar bulanık olan bu kişiler, bizim hayatlarımıza nasıl bir “kesinlik” getirebilir? Bu durum, akıl ve mantık sınırlarını zorlayan, kör noktadaki büyük bir yanılgı!

Sahteliğin Cilası mı, Gerçeğin Işığı mı?

Peki, gerçek bilgi ve huzur kapısı ardına kadar açıkken, sahtekarlığın cilalı yalanlarına neden bu kadar kolayca kapılıyoruz? Bu arayışın ardında belirsizlik korkusu mu yatıyor, çaresizlikten doğan sahte bir umut mu, yoksa sadece anlık bir merakın kışkırtması mı var? Belki de hepsi birden. Modern insanın sürekli bir güvence arayışı, onu kolay vaatlerin peşinden sürükleyebiliyor. Oysa gerçek güvence, belirsizliğe rağmen doğru yola sıkıca sarılmakla bulunur. Doğru olanı, değişmeyen ve yanılmayan kaynağı göz ardı edip, geçici ve yanıltıcı fısıltıların peşinden gitmek, en büyük yanılgımız!

Gözlerimizi Hakikate Çevirme Vakti!

Bu durum, yani sahteliğin peşinden gitme eğilimimiz ve yol açtığı akıl tutulması artık son bulmalı! İnsanlık olarak, bize sunulan bu büyük yanılgı perdesini aralamalıyız. Gözlerimizi hakikate çevirmeli ve gerçek rehberliği, olması gerektiği yerde, yani özümüzde, mutlak doğru olan ilahi kelamda aramalıyız! Geleceğe dair en sağlam adım, kesin bilgiyle atılan adımdır; falcıların ve medyumların sisli vaatleriyle değil! Unutmayın, en büyük güç ve en doğru yol gösterici, her zaman içimizde ve evrensel hakikatlerde gizlidir. Bu akıl tutulmasından çıkıp, aydınlığa yürüme vakti gelmiştir!