Kaybolan Sıcaklık
Bir bayram sabahı daha… Hava sıcak, ama yürekler soğuk. Eskiden bayramlar, sevinçle dolup taşan, özlemleri dindiren, kalpleri birleştiren günlerdi. Camiden babamızın gelmesini beklerdik, kapı zili çalsın diye umutla bakardık yola. Kucaklaşmalar, el öpüşmeler, samimi gülüşler… Hepsi birer hazineydi. Şimdi ise o zile hasret kaldık; çalsa da bir gelen olsa diye bekler olduk. Telefonda öptüğümüz ellerin sıcaklığını hissedemez, o güzel bakışların içimizi ısıtan dokunuşunu özler olduk.
Bir zamanlar bayramlar özlemleri bitirirdi. Yollar uzun, biletler pahalıydı ama engel değildi. El öpmek için kilometrelerce yol gidilirdi. Şimdi yollar açık, araçlar bedava… Ama ne gelen var, ne giden. Ayaklarımız değil, gönüllerimiz yorulmuş. Ziyaret etmek, görmek, yüz yüze gülümsemek gibi kavramlar yavaşça silinmiş hayatımızdan. Özgürlük çoğaldıkça mesafeler artmış. Teknolojiyle bağ kurdukça, ruhlarımız birbirine yabancılaşmış.
Bu Kurban Bayramı’nda da manzara farklı değil. Bayramlar, kalabalıklar içinde yalnızlığın en çok hissedildiği anlara dönüştü. Teknolojinin bize sunduğu kolaylıklar, bir telefon ekranına sığdırdığımız sevgi sözcükleriyle yetinmemize neden oldu. Oysa hiçbir ekran, bir sarılmanın yerini tutamaz; hiçbir mesaj, bir çift gözün içten bakışını hissettiremez. Duyguların ve insanlığın, akrabalığın en önemlisi de aile bağlarının kurban edildiği bir bayram…
Peki, neyi kaybettik? Belki de en çok kendimizi. Birbirimize ayıracak vaktimiz, gösterecek sevgimiz, paylaşacak sıcaklığımız vardı eskiden. Şimdi ise koşuşturmacalar arasında unuttuk o güzel anları. Bayramlar, sadece tatil günleri ya da birer mesajlaşma fırsatı değil; bir araya gelme, birbirimize dokunma, yeniden bağ kurma zamanları olmalı.
Bu bayram, belki de bir fırsattır. Unuttuğumuz yolları hatırlamak, çalmayan kapı zillerini çalmak, bir telefon ekranından değil, yüz yüze bakarak gülümsemek için bir şans. Belki de bu bayram, yalnızlığın soğuk nefesine inat, içimizdeki sıcaklığı yeniden keşfetme zamanıdır. Bayram, sadece bir gün değil, bir his; sevmek, paylaşmak, bir olmaktır…
Herkese, yüreklerin ısındığı, yalnızlığın gölgesinin silindiği bir bayram dilerim. Kutlu olsun hepimize…
