Aşk öldü. Onun yerine alçakça bir pazarlık var artık. Günümüz ilişkileri bir duygu sömürgesi değil, bir üstünlük savaşı. Kim daha az severse, kim daha az umursarsa, kim daha az özlerse o kazanır. Aşk artık bir duygu değil, güç gösterisi. İnsanlar birbirine bağlanmıyor, birbirini esir almaya çalışıyor. Sevmek mi? Sevmek aptallık, sevmek köleleşmek, sevmek düpedüz kendini aşağılamaktır!
Sevgi Dilenenler: Kendini Çöpe Atan Zavallılar
Şu zavallılara bak! Sevgi için gururunu ayaklar altına alan, sevilmek için kendini harcayan acınası kölelere bak! Kadın olsun, erkek olsun fark etmez. Hepiniz aynı bataklıktasınız! Biri size bir gülücük attı diye değerli hissettiniz, değil mi? Size üç kuruşluk ilgi gösterdi diye onun peşinden sürüklendiniz, değil mi? İşte, o an bitmişsinizdir. Kendinizi satılığa çıkarmışsınız. Ve bilin bakalım ne oldu? Üstünüze pazarlık bile yapılmadan çöpe atıldınız.
Daha ne kadar aşağılanacaksınız? Daha ne kadar yalvaracaksınız? Onun ilgisini çekmek için şekilden şekile girdiniz, onun sevgisini kazanmak için ruhunuzu sattınız. Ama yetmedi. Yetmeyecek de! Çünkü modern insan, peşinden geleni değil, kaçanı ister. Uğruna her şeyinizi verdiğiniz kişi, sizi zerre umursamıyor. Neden mi? Çünkü siz artık bedava bir çöp parçasısınız.
İlişkilerde Hastalıklı Güç Oyunları: Kim Kimi Ezerse O Kazanır!
Bu çağın aşk anlayışı işte bu: Kim kimi daha az severse, kim daha az bağlanırsa, kim daha az umursarsa, o kazanır! Artık insanlar birbirine “seni seviyorum” demiyor, “seni ezebiliyorum” diyor. Bağlanmak yok, sahiplenmek var. Aşık olmak yok, köleleştirmek var. İnsanlar aşk yaşamıyor, birbirine duygusal işkence yapıyor.
Birini kaybetmemek için en iyi taktik ne biliyor musunuz? Umursamaz görüneceksin! Yüzüne bile bakmayacaksın. Yoksa acınası bir aptala dönüşürsün. Duygularını gösterdiğin an elindeki her şeyi kaybedersin. Günümüz insanı sevgiye aç ama sevildiği an tiksiniyor. Çünkü modern insan, şefkatten değil, güçten hoşlanıyor. O yüzden sevgisini saklayan, umursamayan, siktirip giden kazanıyor!
Kendini Sevdirmeye Çalışanlar: Ruhsuz Sevişme Makineleri
Kimse aşık olmak istemiyor, herkes sevdiği insanın ayağına kapanmasını istiyor. İnsanlar, birbirine sarılmıyor, birbirinin üzerinde egemenlik kuruyor. Erkekler, kadınları elde etmek için ruhlarını satıyor, karakterlerinden vazgeçiyor. Kadınlar, değer görmedikçe değerli olduklarını sanıyor. Şu oyunun çürümüşlüğüne bak! Siz sevilmek için değil, kullanılmak için varsınız. Birbirinizin ruhuna değil, egolarınıza tapıyorsunuz.
Duygularını açık eden, karşı tarafın avına dönüşüyor. Seven kaybediyor. Ama sadece seven değil, sevgisini uluorta harcayan her salağın sonu aynı: Kullanılmak, aşağılanmak, sonra da bir köşeye atılmak. İnsanlar aşık olmuyor artık, sadece en çok sevildiği yerde egosunu tatmin ediyor.
Sevgi Dilenenlere Son Söz: Siz Çöpsünüz!
Bu yazıyı okuyan ve kendini kaybedenler, işte size son tokadım: Eğer hâlâ sevgi için yalvarıyorsanız, hâlâ onun peşinden koşuyorsanız, hâlâ “acaba beni sever mi?” diye düşünüyorsanız, BİTMİŞSİNİZ! Siz zavallısınız! Siz bir hiçsiniz! Siz kendinizi sokağa atmış bir çöp parçasısınız!
Gerçek şu ki, değerli insanlar sevgi için dilenmez. Birisi sizi sevmiyorsa, siktir edip gidersiniz. Birisi sizi umursamıyorsa, onu hayatınızdan kazıyıp atarsınız. Sevgi için köpek olmaya devam ederseniz, sonunuz her zaman aynı olur: Kullanılırsınız, aşağılanırsınız ve çöpe atılırsınız. Ve o çöpte çürüyüp gitmeye mahkûmsunuz!
