Ülke olarak, gençler olarak ne kadar da üşengeciz değil mi? Hayatımızı yaşamaya, bir tık uzağımızda olan bilgiye ulaşmaya, kitaplar okumaya, ülkeler gezmeye, yeni insanlar tanımaya, toplumumuzda olan felaketlere karşı tepki göstermeye ve daha sayabileceğimiz onlarca şeye karşı epey bir üşengeciz.
Özellikle gençler olarak ülkemizin ve dünyamızın geleceğini bizler belirleyeceğiz. Evet bunu yapabiliriz, değiştirebiliriz. Dünyanın gittiği yönü değiştirmek için çaba sarf eden milyonlarca insan arasından birisi de bizler olabiliriz. Klavye başında ya da sanal ortamda konuşarak değil harekete geçerek bunu yapabiliriz.
Örnek vermek gerekirse toplumda insanların rahatsız olabileceği bir şeyler yaşanıyorsa eğer o insanlar örgütlenmeye başlar. Sosyal medya günümüz gereği bu örgütlenmenin ilk adresi olur. Yüzlerce belki binlerce insan Facebook üzerinden örgütlenip fikirlerini söyleyip bir karara varır. Belki bir yerlerde hep birlikte toplanıp o rahatsız olunan problemi çözmek için bir toplantı ayarlanır. Ancak ne yazık ki o gruplarda saatlerce oturup konuşan, fikirler üreten insanlardan sadece çok az bir kısmı o gün orada o toplantıdadır. Bunun sebebi ise üşengeçliktir. Kendi kendimize aman orda ne yapacağım, aslında işim var gitmesem de olur, şuan hiç uğraşamayacağım gibi sözlerle kendimize çeşitli bahaneler bularak değişim için gereken o adımı atmayız ve belki de değiştirebileceğimiz olayları üşengeçliğimiz sayesinde kaybederiz. Üşengeçlik bizi okumamaya, hazıra kondurmaya, üretmemeye, ve cahilliğe sürükler. Unutmamak gerekir ki seçim her zaman bizim elimizdedir.
Gerçekten çok iyi bir anlatımınız var gerçekten teşekkür ederiz 😊