Geceler ,derin düşüncelerle sarılı
Ne ansızın sebepsiz bir bebek sesi bozabiliyor konsantrasyonu ne de bir öksürük sesi..
Kaygılar aynı cinsten,
Yorgunluklar şimdiden yüklenmiş vaziyette daha yarını yaşamadan…
Sorsan şimdi en kral psikologa , yine en yakışıklı cümlelerini döker sana bir tomar para karşılığında..
Aslında bedava da olsa bedeli yine sen bilirsin kendini..
Dengelemeye çalıştıkça dengesizleşiyorsun..
Uyumaya çalıştığın kadar uyanık kalıyor,
Dinlenmeyi arzu ettiğin kadar yorgun,
Yorgunluktan kaçtığın kadar yoğunluğun göbeğinde buluyorsun kendini..
Halini anlatabildiğin kadar arkadaşın,
Seni anlayabilen kadar dostun var aslında hepi topu..
Aslında kimsesi yok hiç kimsenin..
Herkes tek , herkes içindekinin yankısı..
Kim bilebilir içinde ki telaşı ?
Ha anlatmışsın dağa taşa uçan kuşa
Ha insan dediğimiz dosta arkadaşa…
Yaralarımızdan biz sorumluysak eğer
Yara bandımızda kendimizdir belki geçer…
