Hayata dair en çok duyduğumuz ifadelerden biri “İnsan doğar, büyür ve ölür.” şeklindedir. Hayat dediğimiz şey gerçekten bu kadar yalın bir ifadeyle özetlenebilir mi? Halbuki her doğan; yeni bir ses, yeni bir ruh, yeni bir kalp, yeni bir o, bu, şu değil midir? Her insan doğduğu andan itibaren ölümüne kadar bir örüntüyü takip eder. Her yaşadığımız, yaşanacak olana davetiye çıkarır ve her olay arasında bizim göremediğimiz bağlantılar vardır. İnsan, doğduğundan beri adeta “dünya” denen mandala kitabında kendine bir sayfa bulur ve söz ettiğim örüntülerle kendi mandalasını kendi çizer. Her sayfada ayrı bir desen, doku ve renk vardır. Yaşamımız boyunca hissettiğimiz, düşündüğümüz şeyler; yaptığımız tercihler, içinde bulunduğumuz ortam… İşte tüm bunlar kendi mandala desenimizi oluşturan unsurlardır. En güzel desen kimden çıktı? Bu soru da asla doğru bir cevaba sahip olamayacaktır.
Hatice Güler
