19 Ekim Bilge Kral Aliya İzetbegoviç'in vefat yıl dönümüydü... Aliya İzetbegoviç, 20. yüzyılın son çeyreğinde Bosna-Hersek’in kaderini omuzlayan biri olarak tarihe geçti. Hem bir siyasetçi, hem düşünür, hem de savaştan çıkmış bir halkın vicdanı. Devlet adamlığı ile entelektüel derinliğini aynı...
Devamını OkuÖnceki gün bir kıymetli arkadaşımla tarih, felsefe ve “ideal olandan uzaklaşmak ” meselesi üzerine konuşuyorduk. Tam o anda aklıma bu isim geldi, çoğunun hiç duymadığı ama duysa da adını bir dipnot gibi geçen bir adam: Tunuslu Hayreddin Paşa. Dedim ki,...
Devamını OkuKafkas dağlarının sisli eteklerinde, bir zamanlar Argonotlar bir gemiye binmişti: Argo. Jason ve arkadaşları, Altın Post’un peşine düşmüşlerdi. O post, meydan okuyanların, imkânsızı arayanların sembolüydü. İnsanlığın hırsı ile umudunun aynı anda parladığı bir yolculuktu bu. Kimi o postu güç için,...
Devamını Oku“İstanbul işgal altındadır. İngiliz askerleri Boğaz kıyılarında devriye gezer. Bir İngiliz askeri, elindeki çorbayı taşırken damlaları akar. Ardından, açlıktan bitkin düşmüş sekiz yaşlarında bir Türk çocuğu yürüyerek yere düşen son damlaları yalayarak içmeye çalışır.."" Halikarnas Balıkçısı ve Mavi Sürgün’ün Tanıklığıyla...
Devamını OkuGabriel García Márquez’in Kırmızı Pazartesi’ni bilirsiniz. Bir kasabanın gözleri önünde, herkesin bildiği ama kimsenin durdurmadığı bir cinayet… Santiago Nasar, adım adım ölüme yürürken bütün kasaba seyirci kalır. Herkesin dilinde aynı cümle: “Bir şey yapamazdık.”Bugün Filistin’e bakınca, sanki romanın sayfaları kanla...
Devamını OkuEdebiyatın en büyüleyici yanlarından biri, bazen kurmacanın sınırlarını aşarak gerçekliğe karışmasıdır. Kimi zaman bir yazarın hayal gücüyle doğan karakterler, olaylar ya da mekânlar, zamanla insanların belleğinde “gerçekmiş gibi” yaşamaya başlar. Bu durum, bir bakıma edebî hayalin dünyaya sızması, kelimelerin ete...
Devamını Oku"Bir gün gelir de unuturmuş insanEn sevdiği hatıraları bileBari sen her gece yorgun sesiyleSaat on ikiyi vurduğu zamanBeni unutma,Çünkü ben her gece o saatlerdeSeni yaşar ve seni düşünürümHayal içinde perişan yürürümSen de karanlığın sustuğu yerdeBeni unutma"1926 yılında Tarsus’ta dünyaya gelen...
Devamını OkuEvrenkent ya da Yerelleşmeİnsanoğlunun bilgiye olan tutkusu, tarih boyunca onu ilim merkezlerine, bilgi ortamlarına ve üniversitelere yönlendirdi. Yolculuk, bireysel meraktan başlayıp toplumsal bir örgütlenmeye evrildi. Asr- Saadet'te ,İslam dünyasında Mekke’de Ashab-ı Suffa’nın basit bir platformda başlayan öğrenme aşkıydı. Burada insanlar,...
Devamını OkuDilimizde yanlışın sessiz yürüyüşü sürüyor. Günlük hayatın içinde küçük gibi görünen bazı ifadeler vardır; bir bakarsınız yanlışları öyle yayılmış ki artık doğrusu garip gelmeye başlar. İşte “hoş buldum” bunlardan biri. Oysa doğrusu “hoş bulduk”tur. Çünkü bu, yalnızca bir karşılık değil,...
Devamını OkuYüz yıl önce, yani yakın bir zaman. Doğu Anadolu’nun yüksek dağları, sisle kapanmış yaylaları ve karlı geçitleri… Burada yaşayanların hikâyesi, taşların hafızasına, derelerin sesine, rüzgârın taşıdığı türkülerle yazılmıştır. Kemal Bilbaşar’ın Cemo'su, işte bu coğrafyanın canlı hafızasıdır. Erzincan’dan başlayıp Bingöl’ün dağlarına,...
Devamını OkuKonumuz yeniden Japonlar... 6 Ağustos 1945… Bir sabah, Hiroşima’da gökyüzü karardı. Ne şehir kaldı ne insan sesi. Geriye sadece yıkıntılar, acı ve tarihin hafızasına kazınmış bir sessizlik… Ama o sessizlik içinde bir halk, taş üstüne taş koydu. Zamanla o yıkım,...
Devamını OkuBir ülke düşünün. Edebiyatının en prestijli ödülleri için yüzlerce başvuru alıyor. Dosyalar geliyor, satırlar okunuyor, paragraflar tartılıyor. Her biri ayrı bir iddia, ayrı bir umut. Sonunda jüri kararını açıklıyor: Bu yıl ödül verilmeyecek.Ne birincilik, ne mansiyon, ne teselli. Sadece sessizlik....
Devamını Okuİnsan dediğin, başkasının acısını duyabildiği kadar insandır derler. Empati, bu çağın en çok alkışlanan meziyeti. Karşındakini anlamaya çalışmak, onun yerine kendini koymak… Ne var ki empatinin ayarını da bozduk biz . Zira insan bir noktada başkasının hüznüyle kendini unutur, kendi...
Devamını OkuOtuz yıl önce... Bosna'nın dağlarında yankılanan çığlıklar, yalnızca rüzgârla savrulmadı. O çığlıklar bir çocuğun gözlerinde, bir babanın titreyen ellerinde ve dünyanın kulaklarını tıkadığı vicdanında saklı kaldı. Srebrenica, BM tarafından “güvenli bölge” ilan edilmişti. Bu güvenliği sağlayacağı söylenenler, Hollandalı askerlerdi. Silahları...
Devamını Oku" Kozalaklar yangın anında parçalarını yüzlerce metreye atar, çünkü içgüdüsel olarak onlar da yavrularını yangından kurtarmak ister " ( Muğla Halk İnanışı )"Kozalakların feryadını bana hatırlatan dostuma selamla..."Yangın başladığında herkes kaçıyor. Kuşlar, böcekler, sincaplar… Hepsi can havliyle bir yere sığınıyor....
Devamını OkuBatının yüksek tavanlı katedrallerinde sessizce süzülen güvercin imgeleri vardır; huzurun, barışın, kutsallığın kanatlarıyla... Ama bilmezler ki güvercin, aslında onlara ait değildir. O kuşun usul adımı, serin sesi, içli bakışı bizim topraklara, bizim minare gölgelerimize daha çok yakışır. Güvercin, camii avlularında...
Devamını Oku2025 yazının sıcak günlerinden birinde, Kaliforniya'da bir kadın, kristallerini güneşe koyarak “negatif enerjilerden arınırken” aynı anda Gazze’de bir çocuğun üzerine beton yığını çöküyordu. O sırada Bali’de bir adam, “iyi oluş kamplarında” nefes çalışması yaparken, Tahran’da bir şiirin son mısrası füze...
Devamını Okuİnsan kelimelerle düşünür, kelimelerle hatırlar, kelimelerle kutlar. Bazı sözcükler vardır ki sadece bir anlam taşımaz; bir iklim getirir yanlarında. “Bayram” kelimesi de işte öyle. Bir kelime, ama bir millettir aslında. Şeker tadında bir çocukluk, bayram sabahı annesinin öptüğü alın, köydeki...
Devamını Oku
